Dingen die me de laatste tijd nogal bezighouden
Plannen zijn meestal voortborduursels op dingen die in het verleden je leven zijn binnen gekomen. Dingen die je toen zag of meemaakte en die iets losgemaakt hebben.
Terug kijken heeft dus alleen maar zin, als dat de basis is voor iets nieuws.
Maar terug kijken kan op zoveel manieren.
Terug kijken met plezier of verdriet zijn 2 van die uitersten
Zoals zoveel mensen heb ik ook veel om met verdriet naar terug te kijken. Maar ik heb gemerkt dat terug kijken met verdriet, mij volledig afsluit van de mogelijkheid om uit dat terug kijken iets nieuws te krijgen. Terug kijken moet niet met verdriet zijn, want dat belemmert de ontplooiing van de toekomst.
Ik heb daarom geprobeerd om al die verdrietige dingen een plekje te geven. Een plekje in mijn leven waar ik er naar kan kijken als naar een foto op de schoorsteenmantel. Het is af en het heeft een beeld en een plekje.
Dan wordt het de inspiratie voor iets nieuws!
Die inspiratie heeft me gebracht bij de hedendaagse mentaliteit.
Een mentaliteit van zogenaamde openheid. “Iedereen” mag alles maar zeggen en doen. “Men” vindt dat hij/zij maar één keer leeft en dus ook aan zichzelf moet denken. Vaak vindt hij/zij dus ook dat men datgene moet doen dat hem/haar zelf het beste uitkomt.
Maar is dit wel de juiste weg?
Natuurlijk mogen/moeten we goed voor ons zelf zijn. Natuurlijk hebben we de vrijheid om ook aan onszelf te denken.
Maar denkt men niet teveel aan zich zelf? Zijn we nog wel bezig met wat de ander van onze “eigenzorg” denkt, vindt of merkt?
Ik heb mij voorgenomen om niet mee te doen met dit alom geaccepteerde egoïsme.
Ondanks zeer verdrietige ervaringen vertik ik het om deze egoïstische mentaliteit te aanvaarden.
Ondanks die gevoelige klappen die ik gekregen heb, blijf ik eerst denken aan de ander, blijf ik eigenwijs, als dat nodig is, voor die ander en blijf ik knokken voor datgene waar ik voor sta. Namelijk goed zijn voor je medemens, zorgen voor je medemens en aandacht schenken aan je medemens.
Ik wil niet meedoen aan oppervlakkigheid en egoïsme.
Ik heb me voor genomen om mezelf te blijven. Trouw te blijven aan mijn levensvisie.
“Doe goed (zonder dit te etaleren)
en zie niet om”
(Want dan zie je ook nog hoe ondankbaar men kan zijn)
Ik wens iedereen veel wijsheid toe om een goed evenwicht te vinden tussen:
“ik” en “jij”